Sociologie: waarom het Westen er goed aan zou doen zijn eigen religieuze grondslag serieus te nemen

Lees in het volgende citaat uit een recente sociologische studie van Rodney Stark (p. 208) overal waar "polytheïsme" of "heidense godsdienst" staat, "relativisme",* en ontdek waarom het zin heeft serieus te onderzoeken welke van de grote monotheïstische godsdiensten het meest verkieslijk is.

Behind all [the] newfound enthusiasm for 'tolerant' pagan religion lurks an objection to effective religion, to any God worthy of the name. Rather, these are praises sung to ineffective religion, to unimportant gods of small scope, limited power, and moral ambiguity precisely because such religion can't really matter. Far better, these neo-pagans believe, to have a religion that has no effects than to have one with a significant capacity to motivate human action. Can that capacity of monotheism result in tragedy? Of course. So isn't polytheism safer? Perhaps in terms of holy wars, but not when it comes to sustaining moral behavior or many attractive forms of humanitarianism. More important, the choice between monotheism and polytheism does not present itself. Julian [the Apostate]'s effort to restore the temples was a fool's errand that achieved nothing because when monotheism and polytheism collide, monotheism always wins. Easily. It does so precisely because it offers far more, and does so with far greater credibility, making it the choice of philosophers as well as of the people.

* Het relativisme, de wereldbeschouwing van het moderne Westen ("er zijn geen waardenverschillen, en als ze er al zouden zijn, zouden ze onkenbaar zijn; en zelfs al waren ze kenbaar, dan zouden ze niet aan anderen over te brengen zijn") is een puur theoretische houding, die altijd vervalt in praktisch polytheïsme, aangezien de mens altijd wel ergens voor leeft, er een bepaalde "god" of, meestal, bepaalde "goden" op nahoudt, ook al is hij zich daar niet bewust van en ontkent hij dat zelfs theoretisch. Deze goden zijn, net als in het klassieke polytheïsme, niet absoluut, maar onderhevig aan verandering en inwisselbaar voor andere goden.