Katholieke informatie

De (marginale) katholieke media, vooral in Nederland, hebben naar mijn oordeel veel te veel de neiging zich te beperken tot de "RK kruimels" die de grote media van hun tafel laten vallen.

Wat moeten katholieke media doen? Net als de andere media: informeren. Wat wil dat zeggen? Vorm geven aan een bepaalde materie, in dit geval aan nieuws, aan feiten. Wat betekent dat? Beoordelen (filteren door de rede), en als we christen zijn, als we katholieke informatie willen realiseren: nieuws en feiten beoordelen in het licht van ons geloof.

Wat is de te beoordelen materie? Hier ligt een reusachtige adder onder hoog gras! Wat is de materie van het christelijke oordeel en van de katholieke informatie? St.Paulus: "Alles is van u, u bent van Christus en Christus is van God" (1 Kor 3,22b-23). "Onderzoekt alles en behoudt het goede" (1 Tes 5,21).
De christelijk te informeren materie is onbeperkt, is alles. NIET alleen wat de atheïstische persbureaus en de liberale of protestantse kranten onder het kopje "katholiek" plaatsen (misbruik, abortus, onenigheid enz.). OOK NIET alleen wat betrekking heeft op ethische, liturgische en kerkpolitieke kwesties. De materie is de werkelijkheid als geheel, wat God laat gebeuren. Elke engere horizon staat gelijk aan een fatale zelfbeperking (de fout van apologetiek als catechetische horizon zit 'm in de beperking van de materie: ze zet de inhoud van het katholieke geloof uiteen louter op basis van de door een tegenstander opgeworpen tegenwerpingen; aldus beperkt de informatie zich tot een reactie, bepaald door de keuzes van anderen. En verliest ze zeer veel van haar innerlijke kracht).

Nog erger is de keuze, waarschijnlijk onder invloed van een utopisch idee van "neutrale pers", om de weinige "kruimels" niet eens te beoordelen, niet te informeren, maar letterlijk door te geven zoals het ANP ze van de tafel schuift.

In een mini-taalgebied als het Nederlandse, waar de media ofwel licht antikatholiek, ofwel behoorlijk antikatholiek, ofwel fel antikatholiek zijn, louter kien op misslagen en onenigheid, werkt deze zelfbeperking door de r.k. media - die nergens veel vruchten aflevert - rampzalig. De kruimels zijn al bedorven voor je ze besnuffelt.

Dit is volgens mij de reden dat je het risico loopt onwel te worden als je regelmatig de Nederlandstalige katholieke media leest.

Kruimels, en bedorven kruimels.

En dat terwijl we uitgenodigd zijn aan de maaltijd van de koning.

De hele werkelijkheid verdient mijn, ons oordeel. Vanaf het moment dat ik 's ochtends uit mijn raam kijk, tot op mijn werk, in mijn gezin, met mijn vrienden, tijdens m'n ontspanning, in het nieuws, in mijn problemen... daar spreekt het Mysterie en daar ben ik geroepen Christus' waarheidsclaim te verifiëren.

Ja, maar we kunnen toch niet over alles schrijven? We moeten toch keuzes maken? Volgens welk criterium?
Volgens eigen criteria, niet die van anderen. Als je voor veel mensen schrijft: kijkend naar de gebeurtenissen en ervaringen die je achterban gemeen heeft, die veel mensen interesseren.
Erop lettend niet in de eerste plaats aandacht te willen trekken.
Hoofdcriterium voor iedere katholieke actie is: is Christus, is zijn Lichaam hiermee gediend?

Zonder verder expliciet in te gaan op de zoveelste kruimel (een uitgelekte brief van een bisschop aan andere bisschoppen), zou ik zeggen: laat iedereen zijn of haar werk doen, de paus, de bisschoppen (ook onderling), de priesters, de vaders en de moeders. Verantwoording afleggend aan O.L. Heer, wien de wrake toekomt.
Tegelijkertijd, als iemand een goede suggestie heeft, laat hem die geven. Maar niet via de kranten. Van de media is echt geen sympathie of hulp te verwachten - hooguit af en toe kleine concessies, om het Grote Afbraakplan een beetje te maskeren.