donderdag 28 april 2011

Oplopende spanningen

Ene James Kennedy (woonachtig in Amerika) in Trouw:
Steeds luider klinkt [in Nederland] de roep om de ruimte voor religieuze instellingen in te perken, de subsidie te stoppen en hen zo mogelijk te sluiten. Niet omdat ze hun werk niet goed doen, maar omdat het een keer afgelopen moet zijn met dat religieuze gedoe.
Die zelfvoldaanheid van de meerderheid is mijn grootste zorg. Ik ben blij dat christenen zich de laatste decennia bescheidener zijn gaan opstellen, nu ze hun meerderheid zijn kwijtgeraakt. [...] Maar de zelfvoldaanheid van gelovigen is teruggekomen bij de seculiere meerderheid.
[...] Ik vind [in de mediabehandeling van de katholieke Kerk in Nederland] vooral de arrogante toon interessant. Het lijkt wel een typisch protestantse aanval op het eeuwenlang verfoeide katholicisme [...] De anti-Romehouding heeft een lange geschiedenis in Nederland - ook onder katholieken vanaf de jaren zestig - en die wordt nu [...] voortgezet.
Maar er is ook nog iets anders aan de hand. Toen Nederlanders hun zuilen verlieten en de kerk vaarwel zeiden, hebben ze hun zelfvoldaanheid meegenomen. Net zoals het vanzelfsprekend goed zat in eigen zuil is men is men er nu vanzelfsprekend van overtuigd dat het leven buiten religie veel beter is. Gelukkig geldt dat natuurlijk niet voor iedereen. Er zijn veel niet-gelovigen die alle ruimte bieden aan gelovigen. Maar het verontrust mij dat in een land met een seculiere meerderheid men zo gemakkelijk denigrerend spreekt over gelovigen.
Dit zal zeker leiden tot oplopende spanningen in eigen land. Maar het zal ook niet goed zijn voor de internationale verhoudingen, als Nederlanders alle religiositeit in andere landen interpreteren als een teken van achterlijkheid of gebrek aan eigen kracht. Want de wereld is behoorlijk religieus.
In Nederland hebben we een traditie hoog te houden: het beschermen van minderheden tegen de macht van de meerderheid. We leven niet in een directe democratie of onder de dictatuur van een meerderheid, maar in een samenleving waar we elkaar ruimte gunnen om er afwijkende meningen op na te houden. Arrogantie en zelfvoldaanheid bedreigen die vrijheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten