dinsdag 31 december 2013

De heruitvinding van het warme water (25)

Ter afsluiting van het jaar, een 'heruitvindinkje': Michael van der Galien bespreekt op De Dagelijkse Standaard een column van psycholoog Jeffrey Wijnberg gisteren in De Telegraaf.
Over monogamie, en hoe natuurlijk dat is voor de mens.

Punt is dat wat voor de mens natuurlijk is, niet gelijk staat aan wat voor hem instinctief is (zoals bij dieren); de mens is van nature niet alleen instinct maar ook verstand en vrijheid, en moet die laatste gebruiken om natuurlijk te kunnen leven.

We herinneren aan wat B16 precies 5 jaar geleden zei over een 'ecologie van de mens':
Omdat het scheppingsgeloof wezenlijk deel uitmaakt van het christelijke Credo, kan en mag de Kerk niet volstaan met alleen het brengen van de heilsboodschap. Zij draagt verantwoordelijkheid voor de schepping en moet deze ook openlijk laten gelden. Zij moet daarbij niet alleen de aarde, het water en de lucht als scheppingsgaven voor allen verdedigen. Zij moet ook de mens tegen zelfvernietiging beschermen. Er moet dus iets zijn als een ecologie van de mens die op een juiste wijze begrepen wordt. Het is geen achterhaalde metafysica als de Kerk spreekt over de natuur van de mens als man en vrouw en respect eist voor deze scheppingsorde. Niet naar de stem van God luisteren, die zich in de taal van de schepping uit, zal leiden tot zelfvernietiging van de mens en daarmee van Gods eigen werk.
Wat vaak met de term "gender" wordt aangegeven en bedoeld, leidt uiteindelijk tot de zelfemancipatie van de mens los van de schepping en van de Schepper. De mens wil zichzelf scheppen en zich uitsluitend en alleen bemoeien met wat hem betreft. Maar zo leeft hij tegen de waarheid in, tegen de Scheppergeest. De regenwouden verdienen zonder meer onze inzet tot bescherming ervan, maar niet minder verdient de mens als schepsel onze bescherming, omdat in hem een boodschap is geschreven, die op geen enkele manier de vrijheid van de mens vermindert, maar die juist vooronderstelt. Grote theologen vanuit de scholastiek hebben het huwelijk, de levenslange verbinding van man en vrouw als een scheppingssacrament beschreven, dat de Schepper zelf heeft gesticht en dat Christus dan - zonder de boodschap van de schepping te wijzigen - in de heilsgeschiedenis als Sacrament van het Nieuwe Verbond opgenomen heeft. Tot de verkondigingstaak van de Kerk behoort het getuigenis te geven van Scheppergeest in de natuur als geheel en juist ook de natuur van de mens als beeld van God. Daarom ook moet men de Encycliek Humanae vitae opnieuw lezen: Paus Paulus VI ging het er daarbij om de liefde tegen seksualiteit als consumptiegoed, de toekomst tegen de exclusieve claims van de huidige tijd en de natuur van de mens tegen haar manipulatie te verdedigen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten