"Ik hoop voor België dat ze de echte Léonard leren kennen"

Trouw laat Roderick Vonhögen aan het woord, die de nieuwe aartsbisschop van Mechelen-Brussel uit eigen ervaring kent:

„Een man die niet bang is voor het debat, een docent met een glashelder verhaal, en een bijna moederlijke betrokkenheid bij ons, zijn studenten, een universele denker met het kaliber van een Ratzinger”, somt Roderick Vonhögen (41) op. De Nederlandse ’podcastpriester’ studeerde vijf jaar in Louvain-la-Neuve aan de priesteropleiding waar Léonard toen rector was en docent filosofie.
„Daarbij komt, Léonard houdt van het debat. Hij kan wel eens intimiderend overkomen, door zijn grote kennis, zijn duidelijkheid. Léonard is recht voor zijn raap. Daarin onderscheidt hij zich van de meeste Vlamingen. Die houden meer van de aanpak met fluwelen handschoenen en spreken bij hem al snel van ’scherpslijperij’.” Voor de Nederlander Vonhögen is de directe stijl van Leonard innemend.
Léonard komt uit een Waals boerengezin, waarin de omgangsvormen wellicht directer waren dan bij Vlamingen gebruikelijk is.
Met zijn grote kennis en zijn brille was Léonard als rector en docent zeer geliefd op de priesteropleiding, vertelt Roderick Vonhögen. Léonard heeft deze priesteropleiding opgezet in de tijd dat Louvain-la-Neuve zich afsplitste van de universiteit van Leuven, eind jaren zestig. Vonhögen: „Léonard kreeg het binnen de kortste keren voor elkaar dat er een nieuwe priesteropleiding kwam. Het was zijn overtuiging dat die midden in de stad moest komen, echt volgens het convict-model. Hij moedigde ons aan, met andere studenten deel te nemen aan de studentenparochie. Heel modern, veel eigentijdser dan het Ariënsconvict in Utrecht.”
De charismatische uitstraling van Léonard trok veel priesterstudenten. In de tijd dat Vonhögen er studeerde, midden jaren tachtig, waren er wel vijftig.
Kwam het onderwerp homoseksualiteit aan de orde? „Nee, maar wel heeft Léonard in die tijd een boekje geschreven over de katholieke visie op seksualiteit. Dat was wel een beetje een taboeonderwerp.” Vonhogen hielp mee met vertalen. „Léonard is beslist geen homofoob. Hij is geen harde man, ik ken hem als heel pastoraal. Hij heeft wel de opvatting dat seksualiteit alleen past in het kader van het huwelijk tussen man en vrouw. Léonard gaat de media niet uit de weg. Ik denk dat hij in de omgang met de media soms op een, laat ik zeggen wat al te onbevangen manier, spreekt. Zijn poging, homoseksualiteit uit te leggen door over anorexia en eetlust te spreken, werkt misschien wel in een academische omgeving, maar minder in de one-liner-cultuur van de media.”
Volgens Vonhögen is Léonard er niet de man naar om mensen te veroordelen om hun seksuele geaardheid. Tegenover de Standaard zegt Léonard dat hij meer moeite heeft met gierigheid dan met seksuele zonden. „Een priester die gierig is, dat is voor een parochiegroep zowat het allerergste. Als hij een beetje te veel drinkt daarentegen, of een beetje een dubbelzinnige houding heeft ten aanzien van vrouwen, ach, dat is niet zo schadelijk”, aldus de nieuwe aartsbisschop.
Volgens Vonhögen vraagt bisschop Leonard makkelijk om vergeving, „als hij zelf vind dat dat nodig is. Mij heeft hij ook wel eens om excuus gevraagd. Hij vond dat hij te kort door de bocht was geweest. Dat maakt dat ik echt tegen hem op zie.”
De nieuwe aartsbisschop is overigens een grote fan van Kuifje. „Hij kent alle albums uit zijn hoofd. Noem een scène en hij zegt je op welke bladzij die staat.”
De benoeming van Léonard in 1991 als bisschop van Namen leidde tot veel protest. Het duurde enkele jaren voordat de rust weerkeerde. Vonhögen: „Léonard riep ook toen wel weerstand op. Die kwam deels uit de anti-klerikale, anti-katholieke onderstroom, die politiek geladen is, anders dan in Nederland. Het lijkt alsof katholiek België in de puberteit is, zich afzet tegen het gezag. Zelf vindt Léonard die weerstand geen probleem. ”