De Partij voor de Dieren moet haar bewering terugnemen dat het wetsvoorstel over onbedwelmd slachten gesteund wordt door de Rabbinical Assembly, een Amerikaanse organisatie van rabbijnen. Dat blijkt uit een verklaring die de Rabbinical Assembly vandaag heeft verspreid.2. Artikel Wetenschap misbruikt in slachtdebat van de Amsterdamse hoogleraar Jaap Goudsmit in Trouw van 11 mei.
Bij Pauw en Witteman en in de Tweede Kamer heeft mw. Thieme (PvdD) betoogd dat er draagvlak bestaat bij Joodse autoriteiten voor het wetsvoorstel. Zij refereerde aan een uitspraak van de Rabbinical Assembly in de Verenigde Staten, die zou beweren dat er, zoals Thieme letterlijk zei ‘geen reden is om bedwelmen te verbieden’. Echter, de Rabbinical Assembly heeft vandaag een verklaring uitgegeven waarin het de Partij voor de Dieren verzoekt haar uitspraken terug te nemen en zich ervan te weerhouden nog langer materiaal van de Rabbinical Assembly te gebruiken om de bevolking te misleiden: “We request that the Party for Animals retract their statement regarding our support for their legislation and refrain from using Rabbinical Assembly materials to mislead people in making their case.”
De Joodse gemeenschap is te allen tijde bereid om met politieke partijen in dialoog te gaan over verdere verbetering van het dierenwelzijn. Kosjere slacht wordt in Nederland uitgevoerd bij maximaal 3.000 dieren per jaar, door een hoogopgeleide slachter. Dit is in onze optiek nog steeds gunstiger voor het dierenwelzijn dan de industriële slacht op 475 miljoen dieren zoals in Nederland gebruikelijk is.
3. Afgelopen zaterdag in dezelfde krant een gedegen historisch overzicht over de tolerantie van rituele slacht in Nederland door Bart Wallet. Het eindigt als volgt:
Progressieve partijen hergroeperen zich [...]. Nu de multiculturele samenleving failliet is verklaard, wordt er een sterke nadruk gelegd op een nieuwe, seculiere Nederlandse identiteit gevuld met progressieve waarden als vrouwen- en homo-emancipatie. Ritueel slachten als vreemd en weerzinwekkend religieus gebruik past daar niet langer in. De koerswijziging van de PvdA is een duidelijk signaal dat deze partij de erfenis van Fortuyn heeft verwerkt, het multiculturele ideaal heeft laten vallen en gekozen heeft voor het seculiere meerderheidsvertoog. Daarmee lijkt het erop dat de ‘multiculturele samenleving’ een overgangsconcept is geweest om diversiteit te faciliteren in de transformatie van een algemeen-christelijke naar een seculiere samenleving.
De drie partijen (en hun voorlopers) die sinds 1945 het brede midden uitmaken, CDA, PvdA en VVD, hebben het ritueel slachten steeds verdedigd tegenover met name de rechterflank. Het CDA vanuit de verzuilde maatschappijvisie en de godsdienstvrijheid en de PvdA vanuit het multiculturele ideaal. De VVD op haar beurt vanuit het liberale principe van godsdienstvrijheid en het inzicht dat juist door het toestaan van de uitzonderingsregeling recht wordt gedaan aan de fundamentele gelijkheid van iedere burger. Het afbrokkelen van de steun voor het ritueel slachten juist in het politieke midden en de verschuiving naar het christelijke politieke kamp laat de kracht zien van het nieuwe seculiere vertoog.
De huidige opperrabbijn van Amsterdam, Aryeh Ralbag, zit daarmee in een aanzienlijk lastiger positie dan zijn voorganger Tal. Waar Tal een beroep kon doen op de religieuze geschakeerdheid van de Nederlandse samenleving, moet Ralbag tegen een seculiere meerderheid oproeien. Dat zal hem alleen lukken als hij het weet te verbinden aan de progressieve waarden die het hart uitmaken van de nieuwe Nederlandse Leitkultur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten