Van de hand van dezelfde De Wit is dezer dagen ook een interessant boekje verschenen (Van klokken en klepels. Een katholiek antwoord op kerkelijke controverses, uitg. Lannoo, isbn 978-90-209-9814-6, 168 blz., 18 euro) over (onder meer) katholieke Kerk en journalistiek. De inleiding eindigt zo:
Uiteindelijk heb ik dit boek denk ik vooral willen schrijven omdat ik een pesthekel heb aan oneerlijke of onzuivere discussies. Nogmaals: niet dat de Kerk bekritiseerd wordt stoort mij - wat mij stoort, is dat zij met ondeugdelijke en oneigenlijke argumenten bekritiseerd wordt. Niet dat er duistere kanten van de Kerk aan het licht worden gebracht verontrust mij (sterker nog: ik juich dat toe) - wat mij verontrust is dat er zoveel lichte kanten van de Kerk verduisterd worden in het debat. Ik voel de aandrang niet om goed te praten wat niet goed te praten valt, of om alle kritiek te weerleggen of te overschreeuwen. Niet eens voel ik per se de aandrang om wat ik gemakshalve maar even 'de zienswijze van de Kerk' zal noemen, te verdedigen. Ik wil verontschuldigen noch verdedigen. Misschien is het dus überhaupt niet juist om te zeggen dat ik het voor de Kerk opneem. In eerste instantie neem ik het op voor de rede. Want die is in mijn optiek volstrekt zoek in het huidige debat.Meer reclame is, denk ik, niet nodig. Een tekst van een chestertoniaanse kalmte, eenvoud, redelijkheid en blijmoedigheid.
Zo dit boek een oproep bevat, dan is deze dus kortweg: wees redelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten