Geen verdediging joods-christelijke waarden bij de PVV

We zagen het al bij het verbod op (joods) ritueel slachten en nu bij het feit dat (protestantse) ambtenaren die geen 'huwelijk' tussen twee mannen willen registreren (bij invoering van het 'homohuwelijk' was beloofd dat trouwambtenaren die zoiets absurd vinden, hun werk konden blijven doen en zelf geen 'homohuwelijken' hoefden te registreren): de PVV vindt, als puntje bij paaltje komt, andere waarden aanzienlijk belangrijker dan de joods-christelijke, die ze zeggen in de grondwet te willen hebben. Het Reformatorisch Dagblad:

De linkse oppositie lacht in haar vuistje. Uitgerekend met hulp van haar grootste tegenstander, de PVV, haalt zij een trofee binnen die ze al jaren begeerde.
Uiteraard ziet de homo-organisatie COC dit als een mijlpaal. „Twintig jaar strijd is bekroond”, verklaarde Henk Krol, de hoofdredacteur van de Gay Krant, opgetogen.
Daarbij gaf hij toe dat het probleem niet was dat homostellen niet kunnen trouwen. Dat kan in elke gemeente. Het ging hem om de voorbeeldfunctie van de overheid. Wanneer die optreedt tegen het pesten van homo’s, kan het volgens hem niet zo zijn dat tegelijkertijd ambtenaren weigeren een homohuwelijk te voltrekken. [...]
Deze ambtenaren pesten geen homo’s, hebben helemaal niets tegen homo’s als persoon, maar vinden dat een homohuwelijk strijdt met hun Bijbelse geloofsovertuiging. De consequentie is nu dat deze mensen hun werk moeten neerleggen. Ook daarbij is er sprake van uitsluiting; niet om seksuele geaardheid maar om het geloof.
Het wezen van de democratie is dat ze ruimte biedt aan minderheden. De Amerikaanse staatsman en filosoof Thomas Jefferson heeft gezegd: „Niets is minder democratisch dan de massa die wil regeren over het geweten van minderheden.” En dat gebeurt hier. [...]
Wilders is ten diepste een volstrekt seculiere politicus die om electorale redenen en zijn anti-islamagenda kokketteert met joods-christelijke waarden, maar uiteindelijk alleen zijn geseculariseerde gedachtegoed wil realiseren.

Even terzijde: de katholieke opvatting verschilt op het punt van de huwelijkssluiting met de protestantse, in de zin dat voor een protestant datgene wat er op het stadhuis gebeurt, de (enig mogelijke) huwelijkssluiting is, terwijl voor katholieken sowieso een huwelijk enkel geldt als het volgens de regels van de Kerk is gesloten. De bezwaren van katholieken tegen min of meer bizarre toneelstukjes op het stadhuis zijn dus minder principieel (net als Krol zou de katholiek het fijn vinden als de overheid haar voorbeeldfunctie zou vervullen; maar hij wil eigenlijk door de overheid vooral met rust gelaten worden (vgl. 1 Tim 2, 2)).
Verder zal de katholiek zijn afwijzing van het homohuwelijk niet in eerste instantie baseren op de Bijbel, maar op de rede en de natuur (zie hierover vooral de belangrijke en mooie rede van de paus voor de Duitse Bondsdag maar ook zijn recente toespraak tot de Nederlandse ambassadeur).

Hoe dan ook: weer worden van staatswege en met geweld (ontslag) minderheden verhinderd eenvoudigweg te blijven leven zoals ze dat eeuwenlang hebben kunnen doen: enkel omdat hun duurzame levensopvatting nu eventjes niet strookt met die van de toevallige machthebbers.