Missie

Op de laatste dag van het paasoktaaf en de dag waarop de grote missionaire paus Johannes Paulus II zaligverklaard wordt (LIVE), een stukje van Giussani over het waarom van de christelijke missie:

De mens wordt missionair wanneer hij gepassioneerd is, wanneer hij van de waarheid houdt en van de mensheid, of liever gezegd niet van de mensheid maar van de mens. Je zou ook simpel kunnen zeggen: wanneer hij echt houdt van de mens. Maar voor de voorzichtigheid zeggen we: wanneer hij van de waarheid houdt en van de mens. Want als iemand van de waarheid houdt en van de mens, dan zal hij, als hij de waarheid eenmaal ontdekt heeft, in het besef dat hij de waarheid ontdekt heeft, niet anders kunnen dan haar doorgeven, volgens de graad van zekerheid van dat besef: een hypothese doorgevend als hypothese, een waarschijnlijkheid als waarschijnlijkheid, een voorgevoel als voorgevoel en een zekerheid als zekerheid. Hoe kun je van iemand houden, hoe kunnen een moeder en een vader van hun kind houden zonder het door te geven wat ze als waar ontdekt hebben? Dat is het verschrikkelijke bewijs van de onmenselijkheid van de huidige cultuur: men zou willen dat ouders hun kinderen niets zeiden, geen enkel begrip meegaven, geen enkel idee over de religie, over de betekenis van de dingen, omdat ze die als volwassenen zelf zouden moeten ontdekken! Nog los van het feit dat de massamedia de mentaliteit van die kinderen voor ze groot zijn al lang gedetermineerd hebben... maar vooral is een moeder niet moeder omdat ze vlees en melk aan het kind geeft, ze is moeder omdat ze zichzelf geeft, en zichzelf, dat betekent, "helaas", God zij dank!, ook ideeën en gevoelens. Daarom is de missie, de aanwezigheid van een missionaire drang, een teken van liefde.
Het feit dat na het Concilie de overheersende theologie niet enkel niet meer sprak over de missie, maar zelfs durfde te beweren dat missie een aanslag betekent op het geweten van de ander, toont aan dat zij bedreven wordt door lieden die nooit mens geweest zijn, waarschijnlijk omdat ze intellectualiteit geïdentificeerd hebben met het leven zelf. Immers, als je van iemand houdt en iets heel moois ziet, dan kun je niet anders dan het hem zeggen: als je van de mensen houdt, kun je niet anders dan het doorgeven. En als je een kind voor je hebt, zul je zeggen: "Kijk eens wat mooi!". Dat is missie!

(Luigi Giussani, L'io rinasce in un incontro, uitg. Rizzoli, Milaan 2010, pp. 315-316)