"We kunnen hier aan tafel wel over theoretiseren, maar in de praktijk, als je de mens voor je hebt, ligt het heel anders"

Deze discussie [over wanneer je euthanasie mag of moet plegen], meneer Van den Brink, heb ik met de patiënten eigenlijk nooit. Terwijl ik toch regelmatig euthanasieverzoeken krijg.

Fatsoenlijke (en dappere) anesthesioloog Paul Lieverse in Knevel & Van den Brink.

Verder nog een artikel van Antoine Bodar in het Brabants Dagblad.

Dat het recente euthanasiasme niet bepaald een kwestie is van "voortschrijdend inzicht" - en de Kerk al vaker haar 'afwijkende' visie heeft moeten uitdragen - blijkt uit het - opportuun door rkdocumenten.nl dezer dagen op internet gezette antwoord van 2 december 1940 van het Heilig Officie (= de Congregatie voor de geloofsleer) op de vraag (ongetwijfeld naar aanleiding van de euthanasiepraktijk in nazi-Duitsland):

Is het toegestaan, in opdracht van de burgerlijke overheid diegene te doden die, hoewel deze geen misdaad heeft begaan die met de dood gestraft moet worden, toch vanwege psychische of een psychisch falen niet meer ten nutte van de natie kan zijn en veeleer, zoals men meent, een last is en haar kracht en sterkte tegenwerken?

Antwoord van het H. Officie (door Paus Pius XII op 1 december bevestigd): Neen, omdat het indruist tegen het natuurlijke en het positieve goddelijke recht.