dinsdag 9 maart 2010

Geloof is taboe voor West-Europese intellectuelen

Op de Engelse site van Interfax een paar zinnen uit een interview met de bekende sovjet-dissidente, journaliste en filosofe Tatjana Goritsjeva:
Academic environment in Europe dramatically differs from ours [in Russia]. Even if a person is a deep believer, he will keep silence about it or offer some snobby excuses for his religious feeling. Thus, a question of faith in Western intellectual circles is a taboo.
Sociologist Levi-Strauss, a close friend of mine, secretly meets with like-minded people to talk about their faith.
People in the West can’t make sense of their lives as if they are torn apart. Even some pastors are lying on psychoanalysts’ sofas.
Nog een alinea, vertaald uit het interview zelf (in Фома), over de moderne vervanging van de biecht, de psychoanalyse:
Kan psychoanalyse de mens genezen? Nauwelijks. De psychoanalyse is nu zelf in crisis geraakt; ze is niet in staat antwoord te geven op de uitdagingen waarvoor ons tijdperk de mensen stelt. Want wat is psychoanalyse? De mens wordt verteld hoe zondig hij is, al het negatieve wordt uit hem naar boven gehaald. Maar hij krijgt er niets voor terug! Misschien komt er inderdaad een heleboel kwaad naar buiten, maar hij ontvangt geen enkele genade. De mensen in het Westen kunnen geen betekenis vinden in hun eigen leven, gaan als het ware verscheurd door het leven. Ik vind het moeilijk het te beschrijven - het is zelfs geen schizofrenie, eerder iets als de verscheurde karakters uit tekenfilms.
Psychoanalyse brengt mensen dikwijls tot zelfmoord, want de eenvoud en leegte waartoe deze praktijken leiden zijn onverdraaglijk.
Zie over de betekenis van het woord 'geloof' deze eerdere post.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten