Monotheïstisch

Welke christen zal hartelijk toestemmen dat z’n geloof ten volle getypeerd is met de term ‘monotheïstisch’? In de islam kun je wellicht spreken van een absoluut ‘mono’. Het is een expliciete tegenbeweging tegen de christenen waar het gaat om de godsleer. Maar de trinitarische belijdenis van Vader, Zoon en heilige Geest, de éne God, is rijker dan het monotheïsme en biedt daarom perspectief op andere praktijken en belevingen. Dat hebben allerlei christenen Cliteur proberen duidelijk te maken. Zijn pogingen om deze christenen te beantwoorden onthullen hoe Cliteur het binnen-perspectief van de christelijke religie mist. Hij heeft gehoord dat er ook een bergrede in de Bijbel staat en dat Genesis 22 een voorafbeelding is van de komst van Jezus Christus. Cliteur heeft geen idee van ontwikkeling in de heilsgeschiedenis van Oude naar Nieuwe Testament. Hij schrijft: ‘Wanneer men de aanduiding ‘oude’ tendentieus of negatief acht, kan men ook spreken van het Eerste of Tweede Testament’. Nee dus, precies niet. Wie gaat tellen met 1, 2 kan daarna ook 3 en 4 verwachten. Christenen spreken bewust over oud, omdat de Hebreeënschrijver zegt: ‘…wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning’(Hebreeën 8,13). Dat is een basale leesregel, die bij Cliteur nergens kan functioneren omdat hij niet geleerd heeft welke centrale rol Jezus Christus heeft in het geloof in de ene God. Jezus is die God.

(Simon van der Lugt, 'Het zorgelijk onbegrip van de seculieren', artikel n.a.v. Paul Cliteurs 'Het monotheïstisch dilemma', in het Nederlands Dagblad van zaterdag. Van der Lugt is vrijgemaakt-gereformeerd predikant)