Te geloven dat afpakken de enige bron van welvaart is, is een denk- en waarneemfout die een lange reeks van politieke consequenties heeft, allereerst de huidige vormen van herverdeling. Het welvaarts- en welzijnsverschil in streken waar werkelijk geen enkele andere oorzaak te bedenken is dan cultuur-verschillen, laat daarentegen overtuigend zien: welvaart hangt af van de maatschappelijke ordening, en die is op zijn beurt afhankelijk van cultuur, godsdienst en ideologie. [...]
Een keuze voor een maatschappelijke ordening die gebaseerd is op afgunst, haat, jaloezie en een algemeen verbod op vrijheden en concurrentie schept een soort Pakistan – een land dat steeds armer wordt. Een keuze die gebaseerd is op vrije markt en vrije concurrentie, op godsdienstvrijheid en andere burgerlijke vrijheden, schept een soort Taiwan of Zuid-Korea – landen waar de welvaart steeds maar weer toeneemt, maar die zestig jaar geleden er even sneu aan toe waren als Pakistan en Ghana nu.
vrijdag 24 juni 2011
Afpakken of produceren?
Veel waars in een sarcastisch artikel van arabist Hans Jansen op Hoeiboei:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wel een beetje een raar stuk, en spreekt erg in algemeenheden.
BeantwoordenVerwijderen