VatiLeaks

Vertaling van de reactie van de Italiaanse journalist Gianni Mereghetti in Il sussidiario op een commentaar van Eugenio Scalfari (1924) in La Repubblica (waar hij tot 1996 hoofdredacteur van was). Al kunt u misschien niet lezen wat Scalfari schreef in La Repubblica, het lijkt sterk op wat commentatoren ook in Nederland schrijven over 'VatiLeaks', en het antwoord van Mereghetti blijft relevant:

Geachte heer Scalfari,
Voor u het commentaar schreef dat vandaag in La Repubblica stond, had u moeten luisteren naar wat de paus gisteren zei, had u uw oor moeten neigen naar zijn pijn en de kracht van zijn zekerheid moeten horen. De analyse die u vandaag voorstelt van de pontificaten van Pius XII tot Benedictus XVI is een poging om het leven van de Kerk te interpreteren met een logica van zuiver politieke macht, alsof het ware punt voor de Kerk erin bestaat te overleven in de wereld en niet: datgene de geschiedenis binnen te dragen waarvoor Jezus haar gesticht heeft en ondersteunt, het voorstel van een weg waardoor ieder mens zichzelf kan vinden.
Niet dat, zoals u zegt, de Kerk geen last heeft van de wonden die haar toegebracht worden door een steeds verraderlijker en bedreigender macht, maar de energieën waarvan de Kerk leeft worden haar gegeven door de aanwezigheid van Jezus, door zijn altijd gepassioneerde en levende liefde, die in staat is zijn 'woontent' stevigheid te geven; en terwijl alles samenspant om haar ten onder te doen gaan, is haar voortgaan in de geschiedenis steeds zekerder.
De pijn van de paus vanwege het kwaad dat ook de muren van het huis van de Heer binnenkomt, is groot, maar zijn weg is nog zekerder, want, zo zei hij gisteren, de paus weet dat het Jezus is die waakt over het leven van de Kerk, haar zekerder maakt van datgene waarvan ze de draagster is.
Dat is waarmee u, in uw analyses, geen rekening houdt; overigens is de Kerk in deze moeilijke tijden geroepen om precies dit te verifiëren: of haar aanwezigheid in de geschiedenis zich beperkt tot de logica van zuivere macht – en dan zijn we dicht bij het einde – ofwel dat wat de Kerk doet leven Diegene is die haar is begonnen en die ook vandaag in staat is haar een nieuw begin te geven. In de pijn en in de zekerheid van Benedictus XVI is dit nieuwe begin er al, is dat waarvan de Kerk leeft, is al de aanwezigheid die het kwaad weet te dragen omwille van het goede waaruit het bestaat.
Er is een vraag die naar voren komt op het internationale toneel, dat heden ten dage de neiging heeft om alles te vertrappen met het schandaal van wie verraadt, en dat is de vraag naar de consistentie van het leven: de vraag die je leest in de bladzijden van het Evangelie: “wat baat het de mens de hele wereld te winnen, als hij uiteindelijk zichzelf verliest”: dit is de vraag die vandaag de dag dringt, niet uw analyses, maar hoe jezelf terug te vinden!
En dit brengt de Kerk in de geschiedenis, de gevoeligheid voor het menselijke, de mogelijkheid die Jezus opent op elke bocht van de tijd om het punt te ontdekken dat kracht geeft aan het ik.
Dit is wat de Kerk vandaag moet ontdekken, in de storm die ze doormaakt. In tegenstelling tot wat u denkt, heeft zij een paus die haar in deze moeilijke uitdaging weet te ondersteunen, een paus die weet met welke tederheid het menselijk leven wordt bekeken, een tederheid waardoor elke vezel van het mens-zijn opnieuw gevitaliseerd wordt. En daarom moet er in plaats van uw uitermate slechte conclusie – “Het schattige pontificaat zal doorgaan zolang het kan, en daarna zal er geen zondvloed zijn, maar een moerasregen vol kikkers, muggen en hier en daar een wilde eend. Des te erger voor iedereen…” – daarentegen gezegd worden dat de Kerk nu reeds uit de aanwezigheid van Wie haar doet leven het beste te voorschijn haalt dat nog moet komen, die tederheid voor de mens die Christus in de wereld gebracht heeft en die hij toevertrouwd heeft aan zijn 'woontent', opdat die steeds passionerender en overweldigender wordt. In de lelijkheid van de wereld brengt de Kerk de schoonheid van Christus en dat is de dringendste uitdaging van vandaag voor iedereen!