Klein pleidooi voor pijn en genot

B.g.v. internationale ziekendag (11 februari - O.L.V. van Lourdes) schrijft de bekende Italiaanse neonatoloog Carlo Bellieni vandaag in L'Osservatore Romano een interessant stuk: "Pijn, genot en het bedrog van het relativisme". Eén citaat:

Als het heersende gebruik het relativisme is, dat het leven zijn betekenis ontneemt, dan wordt èchte ziekte die een ontwijfelbaar en onontkoombaar lijden veroorzaakt - en onze wil om die te bestrijden -, paradoxaal genoeg, het enige zekere feit waarover geen twijfel bestaat en dus in staat het bedrog van het relativisme te ontmaskeren. Daarom proberen de voorstanders van het integralistisch relativisme er de grenzen mistig van te maken: hevige pijnen en grote vreugden (en de wil om de pijn die we nog als zodanig herkennen te bestrijden) zijn voor hen obstakels, omdat het zekere feiten zijn, die als zodanig geen ruimte laten aan relativistische onzekerheden en twijfels.
In Brieven uit de hel, waarin Clive S. Lewis zogenaamd de instructies publiceert van een oudere duivel aan een jongere om de ziel van een jongeman te winnen, laat hij de eerste zeggen: "Kenmerk van Pijn en Genot is dat je je niet kunt vergissen omtrent hun werkelijke bestaan en juist daarom, omdat ze bestaan, bieden ze de mens die ze ervaart een toetssteen voor de werkelijkheid. Vijf minuten werkelijke kiespijn ontmaskeren het hele zogenaamde romantische lijden als de absurditeit die het is... en zouden zo jouw hele strategie onthullen".