zaterdag 18 december 2010

Vernietigde archieven, Peter de Grote, Peter Nissen en Johannes Nepomuk

Mag ik een domme vraag stellen?
Waar haalt de NRC het vandaan dat de vernietigde geheime archieven van het bisdom 's-Hertogenbosch bepaald seksueel misbruik bevatten? De informatie waarover de krant beschikt, zegt dat er de afgelopen eeuw "dossiers over persoonlijke misstappen van priesters" na verloop van tijd vernietigd zijn.
Nogal een ontdekking.

Wat een nep-scoop van de NRC.

Elke instelling heeft archieven, met verschillende graden van toegankelijkheid ("geheimheid"), waarschijnlijk zelfs de directie van de NRC over haar medewerkers.
En alle archieven worden, Goddank, na verloop van tijd vernietigd, op enkele belangrijke documenten na. Waarom? Vanwege ruimtegebrek (vraag het elke willekeurige archivaris) en ook om bepaalde vertrouwelijke informatie niet toe te vertrouwen aan de geschiedschrijving. De mortuis nil nisi bene. De hoofdfunctie van een archief is die van "geheugensteun". Als die niet meer nodig is, kan het archief vernietigd worden en wordt het vernietigd.
Zeker kerkelijke archieven zitten vol met buitengewoon vertrouwelijke informatie, die in geen geval op straat mag komen te liggen en die na verloop van tijd vernietigd moet worden.
Ook mijn eigen computer, trouwens.

Vroeger (officieel nu nog) waren geestelijken, artsen en advocaten verschoond van de plicht aan de overheid door te geven wat ze in hun hoedanigheid te weten waren gekomen, ook over misdrijven.
De samenleving wist toen dat het voor iedereen beter is dat men althans zijn priester, dokter en raadsman de waarheid kan zeggen zonder angst voor indiscretie.
Althans in het Westen. In de Russisch-orthodoxe Kerk van na Peter de Grote was de priester (tot 1917) verplicht de politie te zeggen wat hij in de biecht gehoord had over misdrijven tegen de staat.
Peter Nissen wil zoiets waarschijnlijk ook in Nederland. Soli Regno gloria.

Mijn held van vandaag is archivaris Peijnenburg van het bisdom 's-Hertogenbosch:
"Deetman mag komen, maar hij krijgt niets. En in het archief vindt hij niets meer." Peijnenburg vertelt onomwonden over het vernietigen van het geheim archief door Bluyssen, de handelwijze van Diepen en het geheim archief van Ter Schure. Ook dat is er niet meer. "Deetman kan komen wat-ie wil, hij zal niks meer vinden."
Is het niet jammer dat al die documenten weg zijn? Peijnenburg: "Nu misschien wel, maar wie had kunnen denken dat zoiets naar boven zou komen? Ik vind het zelf overigens niet jammer. Mij heeft nog niemand iets gevraagd, maar wat ik weet zeg ik toch niet. Terwijl ik over een uitstekend geheugen beschik".
H. Johannes Nepomuk, bid voor ons.

Heel benieuwd trouwens wie er gaat spitten in de archieven van de kinderbescherming om miljardenclaims in te dienen tegen de Nederlandse staat. Die archieven worden veel eerder vernietigd. En daar ware veel meer smerigs in te vinden, voor wie het wil weten.

Voor een kalmere ;) bespreking van het (klakkeloos door alle overige vaderlandse media overgenomen) 'nieuws' uit de NRC, zie dit artikel van historicus en onderzoeker aan de VU Remco van Mulligen.

1 opmerking:

  1. Hallo,

    Ik heb zelf bij een Archief gewerkt (de functie zeg ik even hierbij niet), maar het was normaal dat er om de zoveel tijd een speciale auto van de Archiefvernietiging kwam om alles wat weg moest door de molen te draaien. Het NRC, dat niet meer is dat een verregaande misgeboorte van Privé en Story, zouden zeker ook van "misstappen van archiefmedewerkers" kunnen gaan spreken zeker?

    En dan nog wat: hoe weet men bij het NRC wat er allemaal in die archieven heeft gestaan dan? Ze zijn allemaal vernietigd!

    BeantwoordenVerwijderen