Wat een gek zegt, kan best waar zijn

Nausicaa Marbe in de Volkskrant:

Het marxisme was een wetenschappelijke leer. En daarom waren dissidenten in communistische landen gek. Want wie de zottigheid beging een eigen mening te koesteren in plaats van wat de politiek als wetenschap propageerde kritiekloos te omhelzen, spoorde niet. Stel je voor dat je liever verkondigde in God te geloven dan in Marx, terwijl de partij bewezen had dat God niet bestond en Marx altijd gelijk had. Dan kon er een gedwongen opname volgen om het brein aan het wetenschappelijk socialisme te koppelen.
Van gedwongen opnames vanwege je opvattingen is in Nederland geen sprake. Des te genanter dat een mateloos populaire politicus een historische profeet de diagnose schizofrenie wil opplakken, in de kennelijke verwachting dat gelovigen daardoor hun geloof als een misverstand zullen afdoen. Let op de causaliteit, het dwingende van de gedachte, de niet bestaande ruimte voor een andere interpretatie of conclusie, het negeren van historische en theologische referentiekaders en de onlogische natuur van het geloof zelf. Mo was ziek, dus is zijn leer ongeldig, dus kunnen moslims niet anders dan hun vergissing inzien, aldus de PVV. [...]
Nu kan ik me voorstellen dat wie evidente historische feiten [...] ontkent, niet goed snik is.
Aan de andere kant: [...] Bestrijd dat zonder medicalisering van het probleem. [...]
De gewoonte om ideologisch afgekeurde gedachten aan ‘gekte’ te wijten, is uiteraard geen PVV-uitvinding.

En komt ook niet alleen voor in het politieke debat. De gemakkelijkste weg om niet met iemand in discussie te hoeven of te blijven is de ander weg te zetten als "zondaar", "godslasteraar", "(oer)conservatief", "vuilspuiter", "broddelaar", "randdebiel", "engerd", "extreem-rechts" enz., zonder verder in te gaan op wat hij zegt. Net alsof één van die etiketten een door de vermeende dwaas gedane uitspraak zou kunnen wijzigen van waar in onwaar of andersom.
Maar hoe universeel toegepast en vals-aantrekkelijk deze gewoonte ook is, het zal nooit een katholieke methode zijn (zelfs al wordt ze soms door katholieken gepraktiseerd).
De katholieke houding blijft: "Laat me uitpraten. En kijk dan eerlijk of je zelf iets beters weet. En zo ja, zeg het me, dan volg ik dat, samen met jou!"