vrijdag 8 april 2011

Zou St. Thomas de Libische oorlog gesteund hebben?

Voldoet het Libische militaire avontuur van de coalitiemachten en de Navo aan de voorwaarden die St. Thomas van Aquino stelde voor een rechtvaardige oorlog?
Kunnen we er zeker van zijn dat elk ander middel geprobeerd is alvorens militaire methoden in te zetten? Zijn we er zeker van dat het doel geen persoonlijke zelfverrijking is? Is elk middel gebruikt om ervoor te zorgen dat er zo weinig mogelijk onschuldige slachtoffers vallen? En is er een goede kans om te winnen?
Persoonlijk ben ik niet enthousiast voor dit Libische avontuur, aangezien het me oneindig problematisch lijkt ons te mengen in de rampen van andere landen, tenzij om redenen van echte zelfverdediging. En de twijfels van de Heilige Stoel over de ethiek van luchtbombardementen lijken me erg steekhoudend.
In Libië is een burgeroorlog aan de gang. Zijn de Westerse machten – met nogal magere Arabische steun – moreel gerechtvaardigd mee te doen aan een burgeroorlog in een Afrikaans land?
Maar als we de toets van Thomas van Aquino toepassen, hebben de aanvallen op Libië zeker een bepaalde geldigheid. Het is geen onderneming voor zelfverrijking, en ik denk niet dat het enkel om de olie gaat, want elk Libisch regime zou olie willen blijven verkopen.
Een RAF-tornado is onverrichterzake teruggekeerd van een missie toen de bemanning besefte dat het raken van het doel veel burgerslachtoffers zou veroorzaken.
De laatste veertig jaar zijn er andere methoden gebruikt om met kolonel Gaddafi te onderhandelen, waaronder vriendschap met hem sluiten.
Maar de twee kernpunten van Thomas’ test zijn: is er een rechtvaardige zaak (justa causa)? En is er een goede kans om te winnen?
De zaak van de opstandelingen lijkt rechtvaardig, maar we weten niet wat de uitkomst zal zijn. Als het toekomstige regime ondersteund wordt door Al Qaeda, is het onwaarschijnlijk dat het voor christenen rechtvaardig zal zijn.
Militair is er een goede kans om te winnen – maar wat gebeurt er daarna? Dat is het probleem. Thomas’ voorwaarden helpen altijd om een oorlogssituatie te beoordelen. Deze oorlog lijkt me een echt twijfelgeval.
(Mary Kenny, The Catholic Herald (papieren versie), 25 maart 2011, p. 12)

1 opmerking:

  1. Een belangrijk aspect wordt niet genoemd, en dat is dat Gadaffi op het punt stond een groot bloedbad aan te richten bij de verovering van Benghazi. Hij kondigde dat zlefs aan, door te spreken over de ratten die moesten worden uitgeroeid. De rebellen waren die ratten, en dat was een groot deel van de bevolking van Benghazi.
    Het was een zaak van rechtvaardigheid om dat te beletten. Ook al leidde het tot een moeilijk te voorspellen beheersen situatie.

    BeantwoordenVerwijderen