maandag 29 augustus 2011

"Wij blijven hier" en "Jullie zijn niet alleen"

"De Kerk is in wezen kerngezond!" zegt Matthias Matussek, die afgelopen week voor het weekblad Der Spiegel met zijn 57 jaar de Wereldjongerendagen in Madrid mocht bijwonen. "Als je ziet hoe de paus bindt, hoe alles rond hem samenkomt, dan weet je dat hij de centrale figuur van de Kerk is."
Zij heeft het dus niet nodig "zich te vergooien aan de tijdgeest" of anderszins in vreemde kronkels te leggen "om de mensen erbij te houden". Maar "het volstaat als men het woord van God hoort en als men samen bidt". Je kunt zien dat de Kerk "de eerste grote globaliseerder is. Zij is de Una Sancta, zij omspant de gehele aarde".
Telkens blijken de Wereldjongerendagen weer een spirituele opsteker voor alle betrokkenen. Maar je moet natuurlijk wel weten dat ze er zijn. "Waar zijn de Nederlandse media?", vroeg Lizelotte van Dijk oprecht verbaasd, toen ze onder de massale aanwezigheid van de wereldpers nauwelijks vaderlanders kon ontdekken. Het eerste bericht over de WJD dat bij ons de grote media haalde, was dat over de korte en nogal marginale rellen van enkele duizenden actievoerders. Dat was blijkbaar interessanter dan de twee miljoen jonge pelgrims. Terecht merkte kardinaal Schönborn op dat als de zelfkritiek van de media nog iets voorstelt, die hier wel "zeer gepast" zou zijn: "Door het gebrek aan verhoudingen wordt immers de publieke opinie misleid."
Het bezoek van Benedictus XVI kende een dramatisch moment, waarvan de symboliek door menig commentator is opgemerkt. De gebedswake op het vliegveld Cuatros Vientos werd overvallen door een onweer. Terwijl journalisten halsoverkop naar de persruimte vluchtten en op de paus druk werd uitgeoefend om voor zijn eigen veiligheid de plechtigheid te beëindigen, liet deze rustig weten: 'Wij blijven hier." Weliswaar kon hij zijn preek niet houden, maar dit gebaar was minstens zo welsprekend. Waar de jonge pelgrims de regen moesten verduren en nergens heen konden, wilde de 84-jarige paus het zichzelf niet te gemakkelijk maken. "Een sterk symbool voor de situatie van het christendom in Europa", meent een commentator. "Wij blijven hier, ook wanneer een gure tegenwind ons tegemoet waait."
"Dit gebaar zegt: jullie zijn niet alleen", interpreteert Matussek, die op een video glundert als een misdienaar. "Als jullie nat worden, dan ik ook. En de honderdduizenden zwaaien terug en zij dansen en jubelen, en samen trotseren zij de storm. Natuurlijk is dat bijbels. En als de storm gaat liggen, zijn de eerste woorden van de paus: 'Bedankt voor jullie vreugde en voor jullie weerstand.'"
En de anders zo kritische redacteur van Der Spiegel noteert: "Het is een vreugde bij deze Kerk te horen."
(Henk Rijkers in het Katholiek Nieuwsblad)

1 opmerking:

  1. Helemaal waar. Zelf behoor ik gelukkig niet tot die pers die alleen maar kritiek heeft op de Kerk omdat dit zo modieus is. Nee, ik wil graag EERLIJKE journalistiek zien. Helaas is het schering en inslag dat mijn medecollegae in de pers aan een soort anti-ecclesiale en anti-clericale tunnelvisie lijden. Ik wil en kan daar niet in meegaan.

    BeantwoordenVerwijderen