Op micro-niveau etiketteren internetondernemer Eric van den Berg en FKT-medewerker Frank Bosman al langer andere zich in de media profilerende katholieken (wier optreden hun blijkbaar een doorn in het oog is), zoals KN-hoofdredacteur Mariska Orbán-de Haas, als 'talibankatholieken'.
In de Volkskrant legt Nausicaa Marbe uit waarom 'mediadeskundigen' graag dit soort absurde etiketten plakken:
De vraag is niet of [deze mensen] op de Taliban lijk[en], maar waarom die vergelijking zo gretig gemaakt wordt. De Taliban zijn, als bekend, godsdienstwaanzinnige moordenaars. De rapporten van de Verenigde Naties spreken boekdelen: over de terreuraanvallen op dorpen, lynchpartijen, groepsmoorden, martelingen en openbare executies. Daarnaast plegen ze terroristische aanslagen in een (voor ons) uitzichtloze oorlog. Misdadigers dus, met wie [brave orthodoxe christenen] gelijkgesteld worden. Waarom die doelbewuste provocatie? Simpel: omdat opvattingen over de SGP de barometerstand aangeven van alle religieuze gevoeligheden in het koortsige multiculturele debat. Ook zijn die meningen een lakmoesproef voor hypocrisie als het om vrijheid van meningsuiting en discriminatie gaat.En waar dient politieke correctheid toe?
De loze vergelijking van de SGP met moordende moslimfundamentalisten is bedoeld om een ontkenning uit te lokken. Waarna de ontkenner ontmaskerd kan worden als moslimbasher.
Volg de simpele logica: als je de SGP [of Mariska Orbán -vh] niet even erg vindt als de Taliban, dan vind je vrouwen- en homodiscriminatie door christenen minder erg dan soortgelijke discriminatie door moslims. Wie dat doet is een hypocriet die niks geeft om discriminatie, maar zélf moslims discrimineert.
Nu u het mij toch vraagt: het is de zoveelste, geperverteerde verschijningsvorm van het virus dat politieke correctheid heet.
De sovjet-mediakenners leerden: als je zelf niet over een positief (aantrekkelijk) aanbod beschikt, maar toch macht (invloed) wilt houden, moet je een onbetwistbare, gemeenschappelijke vijand crëeren. Bij voorkeur een ongevaarlijke, aan wie je zonder zelf risico te lopen alle kwaad kunt toedichten en ten opzichte van wie je jezelf als vèr weg, 'Goed' en dus verplicht-aantrekkelijk kunt afficheren. De eenvoudigste en minst kostbare manier is het plakken van een afschrikwekkend etiket.
"Francis Bacon ontwierp de leer over de idolen. Hij zei dat de mensen niet geneigd zijn vanuit de zuivere ervaring te leven en haar liever met vooroordelen besmetten. Die vooroordelen zijn de idolen. 'Idolen van de soort', zoals Bacon ze noemde. (...)Heeft een zekere Godwin de afgelopen jaren 'Hitler' en 'extreem-rechts' vrijwel onbruikbaar gemaakt (een sneue poging, in de NL RK microwereld, om op deze manier één van de weinige bestaande basis-initiatieven de nek om te draaien, is mislukt), nu is er 'gelukkig' een nieuw etiket dat je - met een minimum aan denkwerk en een maximum aan effect - op gewenste vijanden kunt plakken. Waardoor je, zonder je te hoeven bezighouden met argumenten en redenen, jezelf toch als weldenkend kunt blijven profileren.
De 'idolen van het theater' zijn de gezaghebbende meningen van anderen waardoor de mens zich laat leiden als hij datgene interpreteert wat hij niet zelf heeft ervaren. (...) Er zijn nog andere 'idolen van het theater': de kritiekloze instemming met de resultaten van de wetenschap. Kortom, het gaat om de vrijwillig overgenomen dwalingen van anderen. (...)
De 'idolen van de markt' zijn de dwalingen die voortkomen uit de wederzijdse band en de relaties tussen mensen. Ze bedriegen de mens omdat het de gewoonte is geworden formules te gebruiken die de rede geweld aandoen. Bijvoorbeeld: vijand van het volk! vreemd element! verrader! iedereen laat je in de steek!" (Aleksandr Solzjenitsyn, Kankerpaviljoen)
Zolang als het duurt. Want: al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten